Η Προπαγάνδα και τα 4 στάδια ελέγχου της συνείδησής μας... Εμείς σε πιο στάδιο βρισκόμαστε;;
Η συνέντευξη δόθηκε το 1985 στον Γ. Edward Griffin.
Η ιδεολογική υπονόμευση ή “ δραστικά μέτρα”, έχουν ως στόχο να αλλάξουν την αντίληψη της πραγματικότητας, ώστε παρ όλη την πληθώρα των διαθέσιμων πληροφοριών, κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να έρθει σε λογικά συμπεράσματα! (για το συμφέρον και την υπεράσπιση, του εαυτού του, της οικογένειάς του, την κοινότητά του ή τη χώρα του)
Είναι μια πολύ αργή διαδικασία πλύσης εγκεφάλου και χωρίζεται σε τέσσερα βασικά στάδια:
Η ιδεολογική υπονόμευση ή “ δραστικά μέτρα”, έχουν ως στόχο να αλλάξουν την αντίληψη της πραγματικότητας, ώστε παρ όλη την πληθώρα των διαθέσιμων πληροφοριών, κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να έρθει σε λογικά συμπεράσματα! (για το συμφέρον και την υπεράσπιση, του εαυτού του, της οικογένειάς του, την κοινότητά του ή τη χώρα του)
Είναι μια πολύ αργή διαδικασία πλύσης εγκεφάλου και χωρίζεται σε τέσσερα βασικά στάδια:
1. Αποθάρρυνση, πτώση του ηθικού, εξαχρείωση, “ αποηθικοποίηση”.
Διαρκεί 15 – 20 χρόνια για να σπάσει το ηθικό ενός έθνους. Γιατί τόσα χρόνια; Επειδή αυτή είναι η ελάχιστη περίοδος που απαιτείται για να εκπαιδευτεί μια ολόκληρη γενιά σπουδαστών στη χώρα του εχθρού σου. Μια γενιά που εκτίθεται στην ιδεολογία του εχθρού. Η μαρξιστική λενινιστική ιδεολογία έδρασε στο εύπλαστο κεφάλι τουλάχιστον 3 γενεών Αμερικανών φοιτητών, χωρίς να αμφισβητηθεί ή να αντισταθμιστεί από τις βασικές αξίες του αμερικανισμού, του αμερικανικού πατριωτισμού. Η διαδικασία αποηθικοποίησης στις ΗΠΑ είναι βασικά ολοκληρωμένη ήδη, πέρα για πέρα ολοκληρωμένη, τρομερή επιτυχία, ως επί το πλείστον έγινε από Αμερικανούς σε Αμερικανούς, χάρη στα αμερικανικά πρότυπα. Μετά απ’ αυτό η έκθεση στην αληθινή πληροφορία δεν έχει σημασία πια. Ένα άτομο που είναι αποηθικοποιημένο δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει τι είναι αλήθεια πια. Τα γεγονότα δεν του λένε τίποτα πια. Έως ότου μια στρατιωτική μπότα κλωτσήσει τον κώλο του. Τότε θα καταλάβει. Αυτό είναι το τραγικό της ηθικής κατάπτωσης!
2. Αποσταθεροποίηση.
Χρειάζονται 2-5 χρόνια για την αποσταθεροποίηση ενός έθνους. Τώρα ο μετατροπέας σου δεν ενδιαφέρεται για τις ιδέες σου, τις καταναλωτικές συνήθειες σου, είτε αν τρως άχρηστο φαγητό και γίνεσαι χοντρός. Αυτά δεν έχουν σημασία πια. Αυτό που έχει σημασία είναι οι πρώτες ανάγκες. Οικονομία, εξωτερικές σχέσεις και συστήματα άμυνας. Και μπορείτε να το δείτε καθαρά αυτό σε ορισμένες ευαίσθητες περιοχές.
3. Κρίση.
Μπορεί να πάρει έως και 6 εβδομάδες για να φέρεις μια χώρα στο χείλος της κρίσης. Βίαιη ή όχι αλλαγή της εξουσίας, κεντρική δομή και οικονομία.
και
και
4. Ομαλοποίηση.
Η περίοδος της εξομάλυνσης μπορεί να διαρκέσει επ ‘αόριστον. Η περίοδος αυτή σας βάζει ένα μεγάλο αδελφό από πάνω, που θα υπόσχεται πολλά πράγματα, αλλά δεν έχει σημασία αν τα κάνει ή όχι.
Οι καθηγητές ή οι προστάτες των πολιτικών δικαιωμάτων, είναι καθοριστικής σημασίας εργαλεία αυτής της πρέσας υπονόμευσης. Μόνο για την αποσταθεροποίηση ενός έθνους. Όταν η δουλειά τους έχει ολοκληρωθεί, δεν είναι χρήσιμοι πλέον. Ξέρουν ήδη πάρα πολλά. Μερικοί απ ‘αυτούς, όταν έρθει η διάλυση, βλέπουν πχ τον μαρξισμό – λενινισμό να έρχεται στην εξουσία, και νομίζουν ότι αυτοί θα έρθουν στην εξουσία. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ βέβαια. Αυτό που θα συμβεί είναι να τους στήσουν στον τοίχο!
Αλλά μπορεί και να εξελιχθούν στους πλέον πικρούς αντιπάλους, όταν έρθουν στην εξουσία. Και αυτό είναι που συμβαίνει στη Νικαράγουα, στη Γρενάδα (Maurice Rupert Bishop ο οποίος ήταν ήδη μαρξιστής πυροβολήθηκε από ένα νέο μαρξιστή που ήταν περισσότερο μαρξιστής από αυτόν το μαρξιστή), στο Αφγανιστάν, στο Μπαγκλαντές.
Οι καθηγητές ή οι προστάτες των πολιτικών δικαιωμάτων, είναι καθοριστικής σημασίας εργαλεία αυτής της πρέσας υπονόμευσης. Μόνο για την αποσταθεροποίηση ενός έθνους. Όταν η δουλειά τους έχει ολοκληρωθεί, δεν είναι χρήσιμοι πλέον. Ξέρουν ήδη πάρα πολλά. Μερικοί απ ‘αυτούς, όταν έρθει η διάλυση, βλέπουν πχ τον μαρξισμό – λενινισμό να έρχεται στην εξουσία, και νομίζουν ότι αυτοί θα έρθουν στην εξουσία. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ βέβαια. Αυτό που θα συμβεί είναι να τους στήσουν στον τοίχο!
Αλλά μπορεί και να εξελιχθούν στους πλέον πικρούς αντιπάλους, όταν έρθουν στην εξουσία. Και αυτό είναι που συμβαίνει στη Νικαράγουα, στη Γρενάδα (Maurice Rupert Bishop ο οποίος ήταν ήδη μαρξιστής πυροβολήθηκε από ένα νέο μαρξιστή που ήταν περισσότερο μαρξιστής από αυτόν το μαρξιστή), στο Αφγανιστάν, στο Μπαγκλαντές.
