Είναι το είδος της ιστορίας που αν την παρουσίαζαν σεναριογράφοι, οι παραγωγοί θα γελούσαν μέχρι δακρύων. Είναι το είδος της ιστορίας που αντικατοπτρίζει τον τέλειο συγχρονισμό μεταξύ λαχτάρας, πάθους και χρόνου. Το είδος της ιστορίας που συμβαίνει κάθε 30 χρόνια. Και το είδος της ιστορίας που δεν φτάνουν 500 σελίδες για να ειπωθούν όλα…….
Metallica. Ένα κοινό όνομα. Ένα εγχείρημα που έφτασε στην 7η θέση της μεγαλύτερης εμπορικότητας στην Αμερικανική ιστορία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας ξετυλίξουμε το κουβάρι των Metallica που συμπληρώνουν 30 ολόκληρα χρόνια επιτυχιών και ισχυρού παρουσιαστικού στην rock και metal μουσική σκηνή! Ποιος μπορούσε να το φανταστεί αυτό, όταν τον Οκτώβριο του 1981, ένας ντράμερ, ο Λαρς Ούλριχ, έκανε στον Τζέιμς Χέτφιλντ, κιθαρίστα και τραγουδιστή, μια προσφορά που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί : «Έχω ένα κομμάτι για το γκρουπάκι μου για ηχογράφηση».
Η αλήθεια είναι ότι ο Λαρς δεν είχε γκρουπάκι μέχρι εκείνη τη στιγμή, απέκτησε όμως όταν ο Τζέιμς αποφάσισε να συμμετάσχει. Οι δυο τους ηχογράφησαν το πρώτο τους κομμάτι σε ένα φτηνό κασετόφωνο, με τον Τζέιμς να παίζει το ρόλο τραγουδιστή, κιθαρίστα και μπασίστα. Ο Λαρς από την πλευρά του έπαιζε ντραμς και βοηθούσε με την οργάνωση, τόσο του κομματιού όσο και γενικότερα. Ο φίλος και συγκάτοικος του Χέτφιλντ, Ρον ΜακΓκόνβι πείστηκε κάποια στιγμή να παίξει μαζί τους μπάσο και ο Ντέιβ Μάστεϊν ανέλαβε τα καθήκοντα του κιθαρίστα.
Η μπάντα αποφάσισε να ονομασθεί Metallica μετά από παραίνεση του Ρον Κιντάνα, και γρήγορα άρχισαν να ψάχνουνε για «ανοίγματα» στη μουσική σκηνή του Λος Αντζελες. Κάποια στιγμή, έχοντας ηχογραφήσει ένα ντέμο με το όνομα «No Life Til Leather», οι Metallica έγιναν περιζήτητοι, ειδικά στις περιοχές του Σαν Φρανσίσκο και της Νέας Υόρκης. Στο Σαν Φρανσίσκο έκαναν δύο εμφανίσεις και το κοινό ήταν πολύ πιο φιλικό από ότι στο Λος Αντζελες. Εκεί σχετίστηκαν με το ανερχόμενο συγκρότημα «Trauma» και – το πιο σημαντικό – στην παρέα μπήκε ο μπασίστας Κλιφ Μπάρτον. Ο Κλιφ όμως αρνούνταν να μετακομίσει στη Νότια Καλιφόρνια : αυτό ήταν αρκετό για να πείσει τους Metallica να επανέλθουν στο Bay, οπότε και ο Κλιφ έγινε επισήμως μέλος του συγκροτήματος.
Στη Νέα Υόρκη, ένα αντίτυπο του «No Life Til Leather» βρέθηκε κάποια στιγμή στο δισκάδικο του Jon Zazula, το επονομαζόμενο και Metal Heaven. Ο Zazula αμέσως κάλεσε τους Metallica να πάνε εκεί για ορισμένες εμφανίσεις και για να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ. Το συγκρότημα έφτασε τη Νέα Υόρκη με ένα κλεμμένο U-Haul. Ο Ντέιβ Μάστεϊν εν τω μεταξύ, που εκείνη τη στιγμή ήταν ο κιθαρίστας του γκρουπ, αποδεικνυόταν δύσκολος στις σχέσεις του με τους άλλους του συγκροτήματος. Έτσι, λίγες βδομάδες μετά την άφιξή τους, του ζητήθηκε να φύγει, ενώ ο Μαρκ Γουϊτακερ συνέστησε στους υπόλοιπους τον Κερκ Χάμετ, από το συγκρότημα Exodus. Έφτασαν δύο τηλεφωνήματα και μία αεροπορική πτήση για να γίνει ο Κερκ το 1983 μέλος των Metallica.
Το πρώτο άλμπουμ των Metallica «Kill’Em All», κυκλοφόρησε το 1983, ενώ ταυτόχρονα η περιοδεία τους, τους έκανε γνωστούς σε Αμερική και Ευρώπη. Το 1984 συνεργάστηκαν με τον παραγωγό Φλέμινγκ Ρασμάσεν στην Κοπεγχάγη για το δεύτερο άλμπουμ τους. Το «Ride The Lightning» απέδειξε ότι οι Metallica δεν ήταν πυροτέχνημα : η ποιότητα του ήχου και των στίχων εντυπωσίασαν την QPrime και την Electra και το Φθινόπωρο του 1984 δύο συμφωνίες κλείστηκαν ενώ η φήμη του συγκροτήματος εξαπλωνόταν παγκοσμίως.
Επιστρέφοντας στο στούντιο το 1985, ηχογραφούν το «Master of Puppets», το οποίο κυκλοφορεί το 1986, ενώ ταυτόχρονα τους δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχουν σε περιοδεία με τον Ozzy Osbourne.Με αυτό το album οι Metallica τονίζουν πως ήρθαν για να μείνουν καθώς καταφέρνουν να αποσπάσουν τα καλύτερα σχόλια από μουσικούς κριτικούς ανά τον κόσμο αλλά και ακόμα μεγαλύτερη συμπάθεια από το ευρύ κοινό. Η πορεία τους πλέον είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα….
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1986, το όνειρο αυτό δέχθηκε το ισχυρότερο πλήγμα : κάπου στη Σουηδία, σε ολονύχτια οδήγηση, το λεωφορείο του συγκροτήματος εξετράπη της πορείας του και ανετράπη με αποτέλεσμα το θάνατο του Κλιφ Μπάρτον. Η συμβολή του στη μουσική εξέλιξη των Metallica ήταν τεράστια, ενώ το ταλέντο του, οι μουσικοί του πειραματισμοί και η θεωρητική του γνώση στη μουσική, όπως επίσης και η προσωπικότητά του, ήταν για τον Χέτφιλντ ανυπολόγιστη απώλεια. Ήταν αδύνατο κάποιος να φανταστεί τους Metallica χωρίς αυτόν… Και ο ίδιος ο Κλιφ όμως δεν θα σεβόταν ανθρώπους που παρέδιδαν τα όπλα, επειδή ο ίδιος δεν ήταν πια μαζί τους. Έτσι μετά από μια σύντομη, αλλά συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο πένθους, ο Λαρς, ο Τζέιμς και ο Κερκ, αποφάσισαν να συνεχίσουν τη μάχη στο μουσικό στερέωμα. Μετά από 40 οντισιόν, ο Τζέϊσον Νιούστεντ επελέγη για τη θέση του μπασίστα. Το συγκρότημα, με τη νέα του δομή, αμέσως ξεκίνησε περιοδεία και ηχογράφησε το «Garage Days Re-Revisited» (οι Metallica κυριολεκτικά έκαναν όλη τη «δουλειά» στο γκαράζ του Λαρς!!)
Με τον Τζέϊσον πλήρως ενσωματωμένο στο συγκρότημα, οι Metallica ηχογραφούν το τέταρτο άλμπουμ «…And Justice For All», το οποίο κυκλοφορεί το 1988 και αποτελεί πραγματική μουσική έκρηξη. Φτάνει στο νούμερο έξι των Αμερικανικών charts, του απονέμεται ένα Grammy για το Καλύτερο Metal/Hard Rock album, και το συγκρότημα ξεκινά για παγκόσμια περιοδεία. Είναι ταυτόχρονα η στιγμή που μπαίνουν στον κόσμο των video, παρ’ ότι το «One» ήταν το πλέον «αντι-video» video της εποχής του, με τα αντιπολεμικά του μηνύματα και τις παραπομπές του στην μακάβρια αντιπολεμική ταινία «Ο Τζώνυ πήρε τ’όπλο του»
Το 1991 κυκλοφορεί το «Black» άλμπουμ το οποίο εκτοξεύει την καριέρα των Metallica σε ονειρικά ύψη. Με τον νέο παραγωγό, τον Μπομπ Ρόκ, έχουν διαφοροποιηθεί ηχητικά από το προηγούμενο άλμπουμ, με μικρότερης διάρκειας τραγούδια και πιο «γεμάτο» ήχο. Ο δίσκος φτάνει αμέσως το Νούμερο Ένα σε όλο τον κόσμο, θέση στην οποία έμεινε για πολλές εβδομάδες, αφήνοντας πίσω του πολλά «ιστορικά» singles, πουλώντας πάνω από 15 εκατομμύρια αντίτυπα, κερδίζοντας βραβεία Grammy και MTV/ American Music Awards. Το συγκρότημα περιόδευσε για τρία χρόνια περίπου. Εμφανίστηκε στο solo arena tour «An Evening With Metallica» με τους Guns N' Roses και σε πολλά φεστιβάλ. Μέχρι το Φθινόπωρο του 1993, τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος είχαν εξουθενωθεί τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Περίπου τέσσερα χρόνια πέρασαν προτού το επόμενο άλμπουμ των Metallica να δημιουργηθεί. Ήταν το «Load» το μεγαλύτερο σε διάρκεια άλμπουμ μέχρι εκείνη τη στιγμή, με 14 τραγούδια. Προέκυψαν όμως τόσα πολλά κομμάτια κατά τη διάρκεια της παραγωγής και των εμφανίσεων, που το 1997 ακολούθησε το «ReLoad». Η περιοδεία για το «Load» ήταν φαντασμαγορική, με έντονο το επικό στοιχείο κατά τη διάρκεια των δίωρων – και - άνω παραστάσεων.
Το 1998, οι Metallica συγκεντρώνουν όλα τα «δεύτερης επιλογής» κομμάτια και κομμάτια από τις προηγούμενες Garage Days, κλείνονται στο στούντιο και δημιουργούν 11 νέα κομμάτια. Με «φρέσκο» ήχο, ηλεκτρικό και πρωτογενή, ο διπλός δίσκος «Garage Inc.» είναι μια υπενθύμιση ότι παρά την τεράστια επιτυχία, η καρδιά των Metallica είναι η μουσική.
Η απόδειξη αυτού έρχεται το 1999, όταν ο συνθέτης Μάικλ Κεϊμεν, κλείνει τη συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο, για να δώσουν μια νέα διάσταση στην κλασσική μουσική. Έχοντας ηχογραφήσει και κινηματογραφήσει τις εμφανίσεις, οι Metallica κυκλοφορούν τον διπλό δίσκο και DVD «S&M» στα τέλη του 1999.
Την περίοδο 2000-2001 οι Metallica περνούν μία νομική περιπέτεια. Συγκεκριμένα, η ιστοσελίδα Napster που ειδικεύεται στην ανταλλαγή και στο downloading αρχείων είχε διαθέσιμο το κομμάτι του συγκροτήματος "I Disappear" για δωρεάν απόκτηση. Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν προκαθορισμένο ως soundtrack για την ταινία Mission: Impossible II. Οι Metallica με κύριο εκπρόσωπο τον Ulrich κερδίζουν τελικά την διαμάχη με το Napster εμποδίζοντας χιλιάδες χρήστες του να αποκτούν δωρεάν μουσική χωρίς την άδεια των αντίστοιχων καλλιτεχνών.
Τον Ιανουάριο του 2001 η συνεργασία του Newsted με τους Metallica φτάνει στο τέλος της. Αμέσως μετά οι Metallica αποφασίζουν να σκηνοθετήσουν την πορεία τους με παραγωγούς τους Joe Berlinger και Bruce Sinofsky.
Το αποτέλεσμα είναι το ντοκιμαντέρ "Some Kind of Monster" που κυκλοφόρησε το 2004 και βασίστηκε σε στιγμές του συγκροτήματος εντός και εκτός σκηνής όπου καταγράφονται όλες οι ανατροπές, οι επιτυχίες, οι εσωτερικές διαμάχες και οι δυσκολίες του συγκροτήματος. Μία από αυτές τις δύσκολες στιγμές ήταν και η εισαγωγή του Hetfield σε κέντρο αποτοξίνωσης για να αντιμετωπίσει τον εθισμό του στο αλκοόλ. Όμως, καταφέρνει να το ξεπεράσει γρήγορα και έτσι οι Metallica το 2003 προχωρούν σε ακροάσεις για την αναζήτηση νέου μπασίστα. Ο Robert Trujillo αναλαμβάνει επίσημα το μπάσο των Metallica από το 2003 μέχρι και σήμερα και ηχογραφούν μαζί το όγδοο κατά σειρά studio album τους με τίτλο "St. Anger". Ένα album που διχάζει για δεύτερη φορά το κοινό καθώς το αποτέλεσμα προκάλεσε σε πολλούς την εντύπωση πως οι Metallica έχασαν τον ήχο και την αξία τους και άλλοι απλά δέχτηκαν το γεγονός πως το συγκρότημα πειραματίζεται με νέους σκληρούς ήχους.
Το αμέσως επόμενο album των Metallica δεν γίνεται υπό τις οδηγίες του Bob Rock και την θέση του παίρνει ο Rick Rubin. Το ένατο κατά σειρά studio album τους με τον τίτλο "Death Magnetic" γίνεται διαθέσιμο στα καταστήματα στις 12 Σεπτεμβρίου του 2008 και καταφέρνει να παραμείνει στην πρώτη θέση του Billboard 200 επί εβδομάδες. Κατά τα δύο επόμενα χρόνια οι Metallica μπορεί να απέχουν από το studio αλλά δεν χάνουν την επαφή τους με το κοινό τους.
Πραγματοποιούν εμφανίσεις στο νέο φεστιβάλ Sonisphere Festival το οποίο μπήκε πολύ δυναμικά στον χώρο της μουσικής σκηνής. Οι Metallica μοιράζονται την σκηνή με τους Slayer, Megadeth, και Anthrax, ονομαζόμενοι ως Βig Four, δημιουργώντας μία πολύ ισχυρή μουσική συνάντηση σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο και χαρίζοντας στο κοινό αξέχαστες στιγμές που καταγράφηκαν στην ιστορία της metal.
Μετά την φοβερή αυτή περιοδεία φτάνουμε στο σήμερα όταν στις 31 Οκτωβρίου της προηγούμενης χρονιάς, κυκλοφορεί το album "Lulu" σε συνεργασία με τον Lou Reed, με το οποίο το κοινό προσπαθεί να συμβιβαστεί ακόμα και τώρα... Ωστόσο, ο Trujillo ανακοίνωσε πως οι Metallica μπήκαν ήδη στο studio όπου επεξεργάζονται το νέο υλικό τους που προβλέπεται πως θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο. Ως τότε, μπορούμε να απολαύσουμε την δουλειά τους και την ύπαρξή τους με την επέτειο που πραγματοποίησαν πρόσφατα για τα 30 τους χρόνια στον χώρο της metal και να νοσταλγήσουμε στιγμές των Metallica που για πολλούς από εμάς αποτελούν πλέον κάτι παραπάνω από ένα απλό συγκρότημα.
Στη Νέα Υόρκη, ένα αντίτυπο του «No Life Til Leather» βρέθηκε κάποια στιγμή στο δισκάδικο του Jon Zazula, το επονομαζόμενο και Metal Heaven. Ο Zazula αμέσως κάλεσε τους Metallica να πάνε εκεί για ορισμένες εμφανίσεις και για να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ. Το συγκρότημα έφτασε τη Νέα Υόρκη με ένα κλεμμένο U-Haul. Ο Ντέιβ Μάστεϊν εν τω μεταξύ, που εκείνη τη στιγμή ήταν ο κιθαρίστας του γκρουπ, αποδεικνυόταν δύσκολος στις σχέσεις του με τους άλλους του συγκροτήματος. Έτσι, λίγες βδομάδες μετά την άφιξή τους, του ζητήθηκε να φύγει, ενώ ο Μαρκ Γουϊτακερ συνέστησε στους υπόλοιπους τον Κερκ Χάμετ, από το συγκρότημα Exodus. Έφτασαν δύο τηλεφωνήματα και μία αεροπορική πτήση για να γίνει ο Κερκ το 1983 μέλος των Metallica.
